2007 >

Nice Kids 2+1

Installation
Collaborative work with Selda Asal and Ceren Oykut.
10th international İstanbul Biennial, Apartment Project, Santral İstanbul

2+1
We started the project Postcards, or 2+1, by its name known today, in 2004 in İstanbul with Ceren Oykut. In the following years, with the contribution of other artists, and this time with Neriman Polat joining us, we continued the project in the Haliç area. We determined, as our field of study, the streets that are both close to İstanbul but still shelter lives that conflict with each other, like in Haliç, and also areas like Eyüp, Halıcıoğlu, Balat, Silahtarağa that have connections to Haliç. In those areas, we worked with youngsters that were aged between 8 and 15 and whose families migrated from various regions of Turkey. They were trying real hard to survive.

Our aim was to make seen the spots where these people who live right next to luxury were jammed in their struggle through their dreams. Although not very clear because of their disappointments, where did these people's dreams lie?

How close did these dreams bring us to reality?

Who were they? How were their lives? What did they think about? The fear that started in the corner of the street, depravation, luxury on the street nextdoor, being marginal, alcohol, drugs... How would these exist together, right next to each other? Political reaction, fashion, rap, dance, folk songs, longing for the countryside...

We tried to understand these youngster's emotional lives, to liberate and to prepare a base where they can reveal their thoughts and to create these images with our materials; film, photograph, sound and sketches.

Sevimli Çocuklar 2+1

Yerleştirme,
Selda Asal, Ceren Oykut ile ortak çalışma
Uluslararası 10. İstanbul Bienali, Apartman Projesi, Santral İstanbul

2+1
İlk adı Postcards, bugünkü adı 2+1 olan bu projeye, Ceren Oykut’la birlikte 2004 yılında İstanbul’da başlamıştık. Daha sonraki yıllarda başka sanatçıların ve bu kez görsel sanatçı Neriman Polat’ın katılımıyla projeyi Haliçte sürdürdük. İstanbul’un merkezine bu kadar yakın ama birbirleriyle çelişen, ters düşen yaşamların birlikte barındıkları Haliç’te, Eyüp, Halıcıoğlu, Balat, Silahtarağa gibi bazı bölgelerdeki sokakları çalışma alanımız olarak belirledik. Bu alanlarda 8-15 yaşlarındaki çocuk ve gençlerle çalışmalar yaptık. Bu çocuklar, Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden göç etmiş aileleriyle çok zor şartlar altında var olmaya çalışıyorlardı.

Amacımız, lüksün, sefahatin bu kadar yakınında yer alan bu mahallelerde gençlerin hayatlarını sürdürme mücadelelerini, hayaller üzerinden görünür kılmaktı.

Hayal kırıklıklarının gölgesinde kalan hayalleri nereye uzanıyordu?

Hayaller bizi gerçeğe ne kadar yaklaştırıyordu?

Onlar kimdi? Nasıl yaşarlardı? Ne düşünürlerdi? Köşede başlayan korku, bir cadde ilerisindeki eğlence, sefahat, marjinallik, alkol, uyuşturucu... Birbirine bu kadar yakın, bir arada nasıl yaşayabilirlerdi? İrtica, moda, rap, dans, türküler, köye özlem...

Çocuk ve gençlerin duygusal dünyalarını kavramaya, düşüncelerini özgürleştirebilmeye, açığa çıkartabilmelerini sağlayacak zemin hazırlamaya ve bunları malzemelerimiz olan film, fotoğraf, ses, çizgi aracılığıyla yeniden oluşturmaya çalıştık.

2007 >